Έχω καιρό να σας γράψω αλλά δικαιολογείστε με! Με δυο παιδιά μέσα στο σπίτι μόνη φαντάζεσαι πόσο ελεύθερο χρόνο μπορεί να έχω!Είναι μετρημένος στα δάχτυλα και κάποιες μέρες ανύπαρκτος μην σου πω!Το γεγονός ότι χάλασε το κινητό μου με κράτησε μακριά από το blog μιας και δεν διέθετα κάμερα να αποθανατίζω ότι με εμπνέει, με αποτέλεσμα να χαθεί λιγάκι ''μαγεία'' και να μείνει το Instagram μου ανενημέρωτο!Έχω κάνει πολλά πραγματάκια που θα ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σου αλλά η Stacy την πέρασε για κουδουνίστρα και έτσι πήγε για ανακύκλωση. Ενός κακού μύρια έπονται όπως πολύ σωστά λέει ο λαός!
Μιας και αρχίσαμε την αντίστροφη μέτρηση για τα Χριστούγεννα φέτος είπα νωρίς νωρίς να πάω για ψώνια..
Δεν είμαι από αυτούς που αφήνουν τα ψώνια τις τελευταίες μέρες..
Οι υποχρεώσεις μας φέτος περισσότερες από την προηγούμενη χρονιά...
Λίγο τα παιδάκια μου που θέλω να είναι φιγουρίνια..λίγο τα ανιψάκια μου που περιμένουν με ανυπομονησία αυτές τις μέρες να λάβουν τα δωράκια τους...λίγο το βαφτιστήρι μας~~~!
Έτσι, λοιπόν, και εγώ θέλησα να φέρω λιγάκι νωρίτερα τον Αι- Βασίλη στο σπίτι μας..
Μετά από μια κουραστική ημέρα ώρα για χαλάρωση..
Είπα να καθίσω να ξεχωρίσω ποια printables θα εκτυπώσω με σκοπό να στολίσουν τις διάφορες δημιουργίες μου για τις γιορτές..
Άσε που ακόμα δεν στείλαμε το γράμμα μας στον Αι Βασίλη και ο Ντίνος λίγο πριν πέσει για ύπνο το θυμήθηκε..
Με μεγάλη απογοήτευση με κοίταξε και μου' πε ότι μόνο αυτός δεν θα έχει δωράκι για τα Χριστούγεννα...
"Μα γιατί μαμά..αφού είμαι καλό παιδάκι..."..
Ok...έλιωσα..
Η φίλη μου η Μάγδα από το κάθε μέρα γονείς είχε μια ιδέα να συμμετέχουμε στην ανάρτησή της όσον αφορά τα Χριστούγεννα πριν και μετά τα παιδιά μας...
Έτσι, λοιπόν, μιας και είμαι αναγνώστρια του blog της και fan του τρόπου γραφής της, είπα να γράψω και εγώ..
Μόλις γέμισα την κούπα μου με ζεστό καφέ και λέω να κάνω μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν..
Τα δικά μου Χριστούγεννα πριν τα παιδιά μου...
Αναδρομή στα φοιτητικά μου χρόνια..
Καθώς τα σκέφτομαι κάνω μια γρήγορη σύγκριση με το σήμερα..
Καλά, δεν συμπίπτουν πουθενά οι τότε δραστηριότητες μου με τις τωρινές..
Συνήθως τα βράδια τα περνούσαμε έξω με τις κολλητές μου..
Πλησιάζουν οι γιορτές και ξέρω ότι όλοι έχουμε αρχίσει να μετράμε αντίστροφα..Άλλοι μέσα στο μυαλό μας και άλλοι έχοντας κάνει το δικό τους Christmas advent calendar!!...Φέτος δεν έκανα δικό μας ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης..Είχα σκεφτεί να πάρω από τη φίλη μου με τις υπέροχες κατασκευές της αλλά προτίμησα να φορτώσω και άλλο το δεντράκι μας με στολιδάκια καινούργια...Tου χρόνου θα το τιμήσω όμως δεόντως..
Ύστερα από 2 ώρες και 2 εκθέσεις αποχαιρετιστήκαμε τραβώντας ο καθένας στο δρόμο του..Είχα ήδη το σάκο μου μαζί μήπως και αποφασίσω να φύγω τελικά..Η βροχή συνέχιζε να πέφτει καταρρακτωδώς και η Εγνατία ήταν φουλ μπλοκαρισμένη..Κλασσικό φαινόμενο του κέντρου της Θεσσαλονίκης ειδικά όταν βρέχει..Κάποια στιγμή ένα αυτοκίνητο κορνάρει με μανία..Ήταν ο καλός μου μπαμπακούλης..Έτσι τον έλεγα..
Σηκώθηκε με πυρετό μες τη νύχτα να κάνει συνολικά 60 χιλιόμετρα , με όλη την άσχημη αρρώστια αυτή πάνω του να ρθει να πάρει το μικρό του κοριτσάκι..Χωρίς καμία σκέψη και δισταγμό..Δεν ήταν καθόλου από εκείνους που έκανα έλεγχο..ή που φώναζαν, απαγόρευαν και όλα τα συναφή..Ήταν όλα τα αντίθετα..
Γλυκός, συμπονετικός, φίλος, πατέρας, χορηγός, συμπαραστάτης, υπομονετικός, ξεροκέφαλος, επίμονος, ανυπόμονος, σύζυγος, δοτικός...Αλλά πάνω από όλα ήταν το άλλο μου μισό..Αυτός στον οποίο έτρεχα σε κάθε χαζομάρα..Αυτός που έμαθε πρώτος ότι κάπνισα..Αυτός που έμαθε πρώτος ότι ολοκληρώθηκα σαν γυναίκα..Και αυτός που ποτέ μα ποτέ δεν με αμφισβήτησε ή δε πίστεψε σε μένα..Είναι αυτός που από τότε που έφυγε είναι σαν να έχω το κοκαλάκι της νυχτερίδας και όλα μου δίνονται απλόχερα..Είναι αυτός που με έσωσε 2 φορές από τροχαίο..Αλλά και εκείνος που με κάνει ακόμα και όταν τα βάζω μαζί του που μας άφησε, να ξεκαρδίζομαι στα γέλια..
Αυτές τις μέρες πάντα μου λείπει περισσότερο..Αυτή είναι η δική μου μελαγχολία των Χριστουγέννων την οποία τη βιώνω από τα 22 μου χρόνια..Λένε ότι ο χρόνος γιατρεύει..Συμφωνώ...Γιατρεύει τις πληγές..Το σημάδι, όμως, δεν φεύγει ποτέ..Είναι εκεί στο ίδιο ακριβώς σημείο..
Ως την επόμενη συνάντησή μας, σε μααμδογλυκοφιλώ!
Η τούρτα μας αυτή είναι εύκολη αρκεί να γίνει βήμα βήμα...
Όπως είναι γνωστό η ζαχαροπλαστική θέλει ακρίβεια..
Εγώ βέβαια δεν δουλεύω τόσο πολύ με γραμμάρια αλλά φλυτζάνια όσον αφορά τη δοσολογία..
Αυτό που έχει σημασία είναι να χρησιμοποιείτε το ίδιο φλιτζάνι μέτρηση για όλα τα υλικά που θα βάλετε στην τούρτα..
Αρχικά ετοίμασα το πατεσπάνι μου..
Όπως είναι γνωστό η ζαχαροπλαστική θέλει ακρίβεια..
Εγώ βέβαια δεν δουλεύω τόσο πολύ με γραμμάρια αλλά φλυτζάνια όσον αφορά τη δοσολογία..
Αυτό που έχει σημασία είναι να χρησιμοποιείτε το ίδιο φλιτζάνι μέτρηση για όλα τα υλικά που θα βάλετε στην τούρτα..
Αρχικά ετοίμασα το πατεσπάνι μου..
Happy 1st December's Tuesday!!~~..
Καλή εβδομάδα και καλό μήνα!!~..
Ξέρω ξέρω είμαι μία μέρα πίσω..
Χτες ήταν μια δύσκολη μέρα μιας και ήταν η τελευταία με τη μανούλα μου παρέα..
Μας συμβαίνουν και πολλά τον τελευταίο καιρό οπότε ο χρόνος μου είναι ελάχιστος..
Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε γιορτάσαμε τα πρώτα γενέθλια της Stacy's..
Η μικρή ήταν όλο όρεξη..χόρευε..γελούσε..έκανε συνέχεια νάζια και γελούσε..
Ο μεγάλος από την άλλη πρώτη φορά εκδήλωσε τόσο έντονα το συναίσθημα της ζήλιας..
Αυτό που έκανε ήταν να γκρινιάζει συνέχεια και χωρίς λόγο..
Αλλά το ξεπεράσαμε μιας και βάλαμε τα αγαπημένα του τραγούδια και φυσικά αφού έσβησε και αυτός με τη σειρά του το κεράκι τραγουδώντας του με τον ίδιο ενθουσιασμό όσο και για την Stacy!..
Το αποτέλεσμα του στολισμού ήταν εξαιρετικό και χωρίς κόπο ιδιαίτερο..